Συγκίνηση στην τοπική κοινωνία της Σπάρτης προκάλεσε ο θάνατος της Σπαρτιάτισσας Αννίτας Γιατράκου-Λούβη σε ηλικία 89 ετών. Η εκλιπούσα υπήρξε εμβληματική φυσιογνωμία της σπαρτιατικής κοινωνίας για πάρα πολλά χρόνια, ενώ δέσποζε στους πολιτιστικούς και κοινωνικούς κύκλους της περιοχής.
Γόνος του δικηγόρου Γεωργίου Γιατράκου, ο οποίος ήταν ανάμεσα στους 118 εκτελεσθέντες που έχασαν τη ζωή τους από τους Γερμανούς στο Μονοδένδρι, τη «μαύρη» επέτειο της 26ης Νοεμβρίου 1943. Αδέλφια της ήταν ο αείμνηστος πρώην δήμαρχος Αθηναίων, Νικόλαος Γιατράκος και ο Κωστής Γιατράκος, βουλευτής και πρώην υπουργός Οικονομικών. Από τον γάμο της με τον τον Σπαρτιάτη οδοντίατρο Σπύρο Λούβη, απέκτησε δύο κόρες, την Ασπασία και τη Λίνα.
Η Αννίτα Γιατράκου-Λούβη είχε δραστηριοποιηθεί επαγγελματικά ως ξεναγός στη Λακωνία και σε άλλες περιοχές της χώρας. Τα τελευταία χρόνια είχε αναπτύξει συγγραφική δραστηριότητα, ενώ υπήρξε μια σπάνιου τύπου αρθογράφος και συνεργάτιδα του «Λακωνικού Τύπου» επί σειρά ετών.
Η νεκρώσιμος ακολουθία θα τελεστεί την Πέμπτη 21 Μαρτίου και ώρα 12:30΄ μμ από τον Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Σπάρτης, ενώ θα ακολουθήσει ταφή στο α’ κοιμητήριο Σπάρτης.
Η εφημερίδα μας αποχαιρετά μια Κυρία, μία Σπαρτιατολάτρη, μία φίλη. Με σεβασμό στη μνήμη της, ο «Λακωνικός Τύπος» εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους της Αννίτας Γιατράκου-Λούβη.
Γ. Ανωγειάτης: «Αντίο, Αννίτα!»
Τον δικό του αποχαιρετισμό στην Αννίτα Γιατράκου-Λούβη απευθύνει ο συνεργάτης-αρθογράφος του «Λακωνικού Τύπου» Γιώργος Ανωγειάτης: «Μια μεγάλη κυρία της Σπάρτης έφυγε. Ένα ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα, διαποτισμένο από τις αρχές του ανθρωπισμού. Ο πατέρας της, ο ήρωας Γιώργος Γιατράκος, που δεν πρόλαβε να τον χαρεί, αφού όταν ήταν δεκάχρονη τον εκτέλεσαν οι Γερμανοί με τους ελεεινούς συνεργάτες τους, της είχε μεταλαμπαδεύσει την ανθρωπιά και την ελευθερία, αρχές που τις τήρησε σ’ όλη της τη ζωή.
Μια σύγχρονη Καλλιπάτειρα που τολμούσε, όσα πολλοί δίσταζαν να πουν και να κάνουν. Έγραφε πάντα την άποψή της χωρίς φόβο, αλλά με πάθος. Θυμάμαι πως κάποτε μου είχε πει: «Το ξέρω πως με αυτά που γράφω θα στενοχωρήσω κάποιους υψηλά ιστάμενους στη Σπαρτιάτικη κοινωνία, όμως δεκάρα δε δίνω. Είμαι κόρη του Γιώργου του Γιατράκου, κι όποιος έχει αντίρρηση, ας μου το πει»
Πραγματικά δεν κώλωνε πουθενά. Υπεράσπιζε το δίκιο με όλη της τη δύναμη. Τα γραφτά της αυτό φανερώνουν. Παράλληλα, παρόλο που είχε εχθρούς, ποτέ δε σκέφτηκε να κάνει κάτι εναντίον τους, αλλά με χριστιανική καλοσύνη τους αντιμετώπιζε όλους. Θα μείνει αξέχαστο εκείνο το άρθρο της, που συναντά στη βρύση της, στους Σελίμποβες, τον εγγονό αυτού που κατέδωσε τον πατέρα της, και του φέρεται σαν να είναι δικό της παιδί. Μεγάλη καρδιά!
Δεν είναι τυχαίο που το σόι της έβγαλε σημαντικούς ανθρώπους, ήρωες και δοξασμένους. Πολέμαρχος του 21 ο προπάππους της, ήρωας ο πατέρας της, δήμαρχος της Αθήνας ο αδερφός της, και πάει λέγοντας.
Κοντά σου, Αννίτα, είχα πάρει μαθήματα ζωής, όχι μόνο εγώ, αλλά κι όλοι, όσοι διάβαζαν τα βιβλία και τα άρθρα σου. Πάντοτε στήριζες τους νέους δημιουργούς, κι εγώ έχω ευεργετηθεί από την πέννα σου, χωρίς καν να στο ζητήσω.
Πρόσφερες πολλά στην πολιτιστική ζωή του τόπου μας. Ήσουν παρούσα σε όλες τις κοινωνικές και πνευματικές εκδηλώσεις της κοινωνίας μας, στις οποίες έλεγες πάντα ελεύθερα και άφοβα τη γνώμη σου, και σε χαιρόμουν γι’ αυτό. Αποτέλεσες λαμπρό παράδειγμα για πολλούς.
Πώς μπορώ να ξεχάσω το τελευταίο σου άρθρο στο «Λακωνικό Τύπο», στις 6 Αυγούστου 2014, με τίτλο, «Η ζωή δεν είναι πια μπροστά»! Αντιγράφω από αυτό τον επίλογο: «Άδειασε η ζωή και γέμισε από το κενό της μοναξιάς και την απουσία της αγάπης. Καλή σου νύχτα ζωή». Έτσι απλά, λιτά, Λακωνικά, όπως ήταν και η ζωή σου. Θέλει κότσια για να το πει και να το δημοσιεύσει αυτό κάποιος, κι εσύ, Αννίτα, είχες!
Δεν θέλησες ν’ αφήσεις την πόλη σου και το πατρικό σου. Ήθελες ν’ αφήσεις την τελευταία σου πνοή στα πάτρια εδάφη, στην πόλη που γεννήθηκες και λάμπρυνες με την παρουσία και τα έργα σου! Σπαρτιάτισσα αληθινή, ως το τέλος!
Σ’ όλη σου τη ζωή αγωνίστηκες για την ελευθερία έκφρασης, κι υποστήριζες τη γνώμη σου με παρρησία κι επιχειρήματα. Πολέμησες την αδικία και στάθηκες βράχος ακλόνητος μπροστά στις συμφορές που κατά καιρούς αντιμετώπισες. Το θάρρος σου απαράμιλλο, και το ευγενικό σου χαμόγελο δεν έσβηνε από το πρόσωπό σου!
Ευρύ πνεύμα ανήσυχο. Τα λόγια σου λυρικά, στολισμένα σαν ανοιξιάτικο περιβόλι, μοσχομύριζαν γιασεμί και έρωτα. Το χαμόγελό σου αγκάλιαζε όλο τον κόσμο. Το βλέμμα σου ζεστό κι ανθρώπινο. Θα σε θυμόμαστε πάντα, Αννίτα, σαν ένα κόκκινο ιβίσκο, όπως αυτούς που σε καλωσορίζουν στην πόρτα του φιλόξενου σπιτιού σου.
Ειλικρινά, από σήμερα νοιώθω πιο φτωχός, που έχασα μια τόσο σημαντική κι αγαπημένη φίλη. Καλό σου ταξίδι!»
Ενημερωθείτε για όλη την επικαιρότητα της Λακωνίας και όχι μόνο μέσα από τη συνεχή ροή του www.lakonikos.gr. Κάνετε like στη σελίδα και γίνετε μέλος στην ομάδα του lakonikos.gr στο Facebook για να μαθαίνετε τα νέα πρώτοι! Με το κύρος και την αξιοπιστία του "Λακωνικού Τύπου", της μοναδικής ημερήσιας εφημερίδας της Λακωνίας με ιστορία 22 και πλέον ετών
