Τα Βελανίδια είναι οικισμός που βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της Πελοποννήσου, κοντά στο ακρωτήριο Μαλέα. Πιο συγκεκριμένα, είναι χτισμένο στο νοτιότερο άκρο του ορεινού όγκου του Πάρνωνα, στην ανατολική κλίτη του όρους Κρίθινα.
Τα Βελανίδια είναι οικισμός των Βυζαντινών χρόνων, κάτι που μαρτυρά το πλήθος των βυζαντινών ναών που είναι διάσπαρτοι σε όλη την έκταση. Πιθανότατα ο οικισμός που δημιουργήθηκε περί το 1718 στη θέση «Παλιοκαμάρες», είναι συνένωση πολλών μικρότερων και παλαιοτέρων κάτι που εξηγείται από την ανάγκη των ανθρώπων εκείνης της εποχής για την δημιουργία πιο οργανωμένων οικισμών. Όπως μαρτυρούν χαλάσματα κοντά στο ναό του Αγίου Παντελεήμωνος ο οικισμός αυτός εγκαταλείφτηκε οριστικά από τους γηγενείς οι οποίοι μετακινήθηκαν στη σημερινή θέση του οικισμού, η οποία υποθέτουμε ότι κατοικήθηκε γύρω στα 1770 με την εγκατάσταση Σπετσιωτών φυγάδων μετά τα Ορλωφικά.
Έτσι πραγματοποιήθηκε η συνένωση των δυο οικισμών και η εξέλιξη του είναι τα σημερινά Βελανίδια που φέρουν ξεκάθαρες αρχιτεκτονικές επιρροές από νησιώτικους οικισμούς κάτι που δικαιολογεί και δικαιολογείται και από την τεράστια ανάπτυξη του ναυτικού επαγγέλματος σε αυτόν τον τόπο. Το τοπίο οφείλεται σε γεωλογικές δραστηριότητες από την αρχαιότητα, σε βραχώδη και υποβλητικό όγκο μέσα στο βράχο του Αγίου Ιωάννη.
Σε μικρή απόσταση βρίσκονται ερείπια τμήματος τείχους μεσαιωνικών χρόνων, που χρησίμευε για προστασία των κατοίκων από επιδρομές. Μια ρεματιά ξεκινά από το βουνό του Άη Γιάννη, προχωρεί μέσα σε πλούσια βλάστηση από ελαιόδενδρα και φτάνει μέχρι την θάλασσα, όπου υπάρχει παραλία. Στην κορυφή του βουνού υπάρχει κτίσμα των Γερμανών από την Κατοχή, με την ονομασία Έργο, το οποίο χρησίμευε ως παρατηρητήριο και σταθμός επαφής με τις θάλασσες της Ανατολικής Μεσογείου. Τα Βελανίδια διακρίνονται για τα βυζαντινά ναΐδριά τους. Ο μονόχωρος καμαρόσκεπαστος ναός του Αγίου Κωνσταντίνου, του Αγίου Παντελεήμωνος και ο μονόχωρος του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου παρουσιάζουν πλούσια θεματογραφία τοιχογραφιών, στις οποίες διακρίνεται η παραστατικότητα των μορφών.
Από τα Βελανίδια μπορεί να επισκεφτεί κανείς τη βόρεια πλευρά του Ακτωτηρίου Μαλέα και το φάρο του, που χτίστηκε το 1860 και είναι ένας από τους παλαιότερους της Μεσογείου.
Στην διαδρομή προς τον φάρο προβάλουν βυζαντινά εκκλησάκια, όπως του Αγίου Μύρωνα και του Αγίου Γεωργίου, ερειπωμένοι ανεμόμυλοι αλλά και μικρές παραλίες. Πάνω από τον Άγιο Μύρο βρίσκεται και το Γερμανικό Παρατηρητήριο, κατάλοιπο της γερμανικής κατοχής.
Ένας προορισμός που δεν πρέπει να μείνει εκτός του χάρτη των καλοκαιρινών σας αποδράσεων.
Φωτογραφίες: VisitVatika.gr
