Σωτήρης Πέτρουλας

Δευτέρα, 27 Ιούλιος 2020 19:54 | | E-MAIL ΕΚΤΥΠΩΣΗ

Το όνομα αυτό αποτελεί σημείο αναφοράς μιας ταραγμένης περιόδου, γιατί συμπυκνώνει τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις της φοιτητικής νεολαίας των πανεπιστημίων και των σχολών της Αθήνας, ενάντια στο βασιλικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 1965, όταν ο βασιλιάς απέπεμψε από την πρωθυπουργία τον νόμιμα εκλεγμένο αρχηγό της Ένωσης Κέντρου (Ε.Κ.) τοποθετώντας στη θέση του διαδοχικά  πολιτικά ανδρείκελα. Ήταν μια πράξη-μαχαιριά στην καρδιά της Δημοκρατίας, η οποία μόλις είχε συνέλθει από τη βία και τη νοθεία των εκλογών του 1961 και η οποία  συνέβαλε αργότερα στην αποπομπή και του ίδιου του βασιλιά από τα ανάκτορα και τη χώρα μαζί με τις αυλικές υποτακτικές μαριονέτες που τον στήριζαν και είχαν το πάνω χέρι σε όλες τις κυβερνήσεις από τον εμφύλιο και μετά. 

Γεννημένος στο Οίτυλο της Μάνης, από πολύ νωρίς οργανώθηκε στην Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.) και αργότερα στη νεολαία Λαμπράκη και πρωταγωνίστησε σε όλες τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 1-1-4 και του 15% για την παιδεία. Στη μεγάλη διαδήλωση για τη δημοκρατία την 21η Ιουλίου 1965, ο 22άχρονος τότε φοιτητής της Α.Σ.Ο.Ε.Ε. δολοφονήθηκε από τους ένστολους πραιτοριανούς στη συμβολή των οδών Σταδίου και Εδουάρδου Λω στο κέντρο της Αθήνας, στην κολώνα, που υπάρχει αναρτημένη χάλκινη πινακίδα, για να προσδιορίζει το σημείο της μαρτυρίας και να θυμίζει ότι η ελευθερία και η δημοκρατία που έχουμε, δεν προέκυψαν τυχαία, ούτε παραχωρήθηκαν αμαχητί, αλλά έχουν κατακτηθεί με αγώνες, θυσίες και αίμα. Η πορεία των θλιβερών γεγονότων που ακολούθησαν με τους δοτούς πρωθυπουργούς και την κυβέρνηση των αποστατών έφερε τη χούντα των συνταγματαρχών και την κατάλυση της δημοκρατίας για επτά χρόνια. 

Σήμερα, μετά από αρκετές δεκαετίες, μαύρα σύννεφα έχουν κάνει πάλι την εμφάνισή τους και πυκνώνουν επικίνδυνα. Ο νέος νόμος-τερατούργημα για τον περιορισμό, τον έλεγχο ή και τη ματαίωση των διαδηλώσεων, που ψηφίστηκε πρόσφατα από την Ν.Δ., το ΚΙΝ.ΑΛΛ. και την Ελληνική Λύση, είναι ένα συνονθύλευμα με χουντική φιλοσοφία και διατάξεις που προωθούν ολοκληρωτικές επιλογές και συμπεριφορές σε βάρος των εργαζομένων. Στην ουσία, τους αφαιρεί το συνταγματικό δικαίωμα της ελεύθερης και απρόσκοπτης διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, με την αρπαγή του κοινωνικού χώρου βάζοντας δικλίδες προσωπικής ευθύνης, με την … αντικειμενική «αστική ευθύνη» του διοργανωτή, κάτι που ουδέποτε, ούτε σαν σκέψη δεν είχε περάσει από το μυαλό κανενός, από τη μεταπολίτευση και μετά. Τα ακραία στοιχεία του νεοφιλελευθερισμού, εραστές των αυταρχικών καθεστώτων, έχουν κάνει για τα καλά την επέλασή τους, παρεισφρέουν ολοένα και περισσότερο στις δομές της συντεταγμένης πολιτείας μολύνοντας την έννοια και το κράτος της δημοκρατίας, το οποίο προσπαθούν να ελέγξουν, να συρρικνώσουν ή ακόμη και να καταλύσουν. Με τη βοήθεια ξεθωριασμένων και αναπαλαιωμένων, πρώην «σοσιαλιστικών», καταβολών επιχειρούν να πριονίσουν το ανυπότακτο φρόνημα, που είναι συνδεδεμένο με μεγάλους απελευθερωτικούς αγώνες και άρρηκτα δεμένο και με την ιδιοσυγκρασία και την ψυχοσύσταση του Έλληνα. Με αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση(;), το νέο δεκανίκι του πολιτικού ξεπεσμού και της αναξιοπρέπειας μάχεται  για κάποιες ανάσες επιβίωσης, μήπως και αποτρέψει τη συνολική του κατάρρευση, στην οποία το έχουν οδηγήσει οι  αλλοπρόσαλλες και ασύνδετες επιλογές του και οι απαρνημένες και προδομένες άλλοτε σταθερές αρχές  του. Η χωρίς ηθικούς ενδοιασμούς και φραγμούς επίθεση και η συνειδητή μετωπική ρήξη και σύγκρουση με τους εργαζόμενους παραγωγούς, από μέρος του πολιτικού συστήματος του σύγχρονου αμοραλισμού, το οποίο ωμά και ξεδιάντροπα συντάσσεται με τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης οικονομικής ελίτ ισοπεδώνει κάθε έννοια ισότητας, δικαιοσύνης, ατομικής και συλλογικής αξιοπρέπειας, που αποτελούν τη βάση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Τι κι αν το συγκεκριμένο έκτρωμα καταργηθεί στην πράξη. Τι κι αν οι κυβερνώντες δεν θα τολμήσουν να το εφαρμόσουν. Τι κι αν ο έμμεσος βιασμός της δημοκρατίας και των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων θα ακυρωθεί, γιατί «αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό». Το ότι υπάρχει ριζωμένο στα μυαλά κάποιων αδιόρθωτων νοσταλγών, αλλά και στα έδρανα της Βουλής των Ελλήνων είναι ένα μελάνωμα, ένα καρκίνωμα, που κατατρώει τα σωθικά της δημοκρατικής κοινωνίας. 

Ότι πρέπει να υπάρχουν κανόνες σε όλες τις εκφάνσεις της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, δεν το αρνείται κανείς. Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση προϋπήρχαν του νέου νόμου αυτοί οι κανόνες και δεν κρίνεται ορθό τώρα με απόφαση-πρόσχημα να επανέρχονται αντιλήψεις, ιδέες και πρακτικές ενός νέου τύπου «δημοκρατικού» παραπετάσματος.

Το αδούλωτο Ελληνικό πνεύμα σφυρηλατημένο διαχρονικά στις κινητοποιήσεις, τις στάσεις και τις επαναστάσεις, δεν μπορεί και δεν έχει το δικαίωμα κανείς να το προσβάλει και πολύ περισσότερο να το μειώσει. Και δεν θα το πετύχει, γιατί είναι τόσο μεγάλη η δυναμική του, που θα παρασύρει και θα πετάξει τις ολοκληρωτικές νοοτροπίες, τους μηχανισμούς και τους υποστηρικτές τους, στους κάδους της ντροπής των πολιτικών απορριμμάτων. Το δικαίωμα στις διαδηλώσεις δεν περιορίζεται, ούτε παραδίνεται, γιατί είναι κατακτημένο με αγώνες στους χώρους δουλειάς, τις πλατείες και τα πεζοδρόμια. Και δεν μπορεί κανείς να το αφαιρέσει με όσες κατασταλτικές δυνάμεις και αν διαθέτει, γιατί πορεύεται σύμφυτα με την ψυχική υγεία των ελεύθερων δημοκρατικών πολιτών, των απλών ανθρώπων.

Η δολοφονία του Σ. Πέτρουλα είναι ένα ορόσημο, ένας σταθμός στην νεώτερη ιστορία της χώρας. Είναι μια ασπίδα άμυνας και μια πυγμή αντίστασης στους νοσταλγούς των αυταρχικών καθεστώτων της επιβολής, του περιορισμού και της φίμωσης και σηματοδοτεί, αντανακλά και εκφράζει τους αγώνες του λαού για ελευθερία και δημοκρατία. Η μνήμη του ήρθε την κατάλληλη στιγμή, για να δηλώσει και να βεβαιώσει ότι οι αγώνες για τις αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας είναι διαχρονικοί και συνεχείς. Τα τρωκτικά που άρχισαν να γλείφουν τη γλώσσα τους από ικανοποίηση, θα αντιμετωπιστούν και θα εξουδετερωθούν στο νόμιμο πλαίσιο του αγώνα της καθημερινότητας, με τα ισχυρά όπλα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΡΘΡΑ
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Το κλίκ της ημέρας
του Ανδρέα Πετρουλάκη

Πρόσφατα Νέα

LINARDI
Koutsoviti