του Ζαχαρία Καρούνη*
Όταν ο καπιταλισμός συνάντησε τον ολισμό. Κατά τύχη, έπεσα πάνω σε έναν τίτλο άρθρου στο διαδίκτυο. «Μην κοιτάτε μόνο τα λεφτά, δείτε τη ζωή ολιστικά - σφαιρικά». Αμέσως φαντάστηκα πως πρόκειται για φράση κάποιου προπονητή ζωής, κάποιου καθοδηγητή ή life couch, από τους πολλούς που υπάρχουν στις μέρες μας παντού. Θα μπορούσε βέβαια να το είπε και κάποιος γκουρού εξ ανατολών, κάνας βραχμάνος μοναχός, κανας γιόγκι μάστερ ξέρω γω… ο Βούδας ή ο osho. Ο Χριστός αποκλείεται να το είπε, γιατί είχε ένα θέμα με το χρήμα όντως, αλλά δε θα χρησιμοποιούσε τη λέξη «ολιστικά».
Καθώς το μυαλό μου οργιάζει και το μάτι μου τρέχει, ξαφνικά διαβάζω το όνομα του πρωθυπουργού της χώρας και μένω "σπίτσλες" -που λένε. Κοινώς σάστισα. Το έκανα εικόνα. Αυτή είναι η κατάρα μου. Ό,τι με αφήνει άφωνο το κάνω εικόνα και ομολογώ πως αυτή μου η συνήθεια πολύ με τυραννάει. Ξέρετε τι είδα; Έναν κοιλαρά ιεραπόστολο να έχει μαζέψει μπροστά του ένα τσούρμο έγχρωμα παιδάκια στο κέντρο της Αφρικής, πεινασμένα και διψασμένα και να τους λέει με ύφος χαλαρό: «Τετάρτη και Παρασκευή θα πρέπει να νηστεύετε παιδιά μου διότι η νηστεία ενδυναμώνει το πνεύμα».
Για να μιλήσω πολύ ειλικρινά, πήρα το πατίνι μου και ξεκίνησα να πάω στην πρόβα και στο δρόμο δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό; Δε μιλώ για την πνευματική έκλαμψη του πρωθυπουργού, όλοι έχουμε δικαίωμα στην πνευματική πρόοδο άλλωστε. Μιλώ για όλους εμάς, οι οποίοι δεχόμαστε παθητικά οτιδήποτε μας πουν. Δεν διαβάζουμε. Τέλος. Μας αποχαύνωσε το GNTM, το survivor, το ίνσταγκραμ.
Για να είμαι δίκαιος βέβαια, δεν είναι η πρώτη απόπειρα του πρωθυπουργού να μας στρέψει την προσοχή σε κάτι πιο πνευματικό. Πριν δυο χρόνια με την καραντίνα, θέλοντας να αποτρέψει τους πιστούς να πάνε στο ναό, είχε μιλήσει για θρησκευτικά καθήκοντα τα οποία και ο ίδιος εκπληρώνει, πηγαίνοντας στην εκκλησία ανάβοντας ένα κερί και λέγοντας δυο λόγια στον εαυτό του. (Είναι ακριβώς τα λόγια του). Είναι αυτό το ολιστικό μοντέλο που έχει λίγο απ’ όλα. Μόνο που δεν βρίσκει εφαρμογή παντού δυστυχώς. Αυτό το μοντέλο προσφέρεται για ανθρώπους που έχουν λύσει τα οικονομικά τους και έχουν φτάσει σε σημείο να λένε «πού να πάει κανείς για να μην στεναχωρεύεται», όπως έλεγε ένας προπάππος μου στην Λακωνία. Τότε ναι, κύριε πρωθυπουργέ, να το δούμε ολιστικά το πράγμα.
Υπάρχει και μια άλλη περίπτωση όμως, στην οποία δεν χρειάζεται να έχεις λύσει τίποτα, αλλά είναι δύσκολη. Ομολογώ πως όταν είδα τα λόγια αυτά περί ολισμού και κυρίως ποιος τα λέει, πήγε αμέσως το μυαλό μου στον πλούσιο νέο που πλησίασε το Χριστό. Σας την προτείνω τη λύση αυτή, μιας και δηλώνετε Χριστιανός Ορθόδοξος. Μέσα στην Καινή διαθήκη θα την βρείτε (Λουκ. 18 – 18-27). Ένας νέος ζάμπλουτος, πλησίασε τον Χριστό και πειράζοντας Τον με ύφος (εσύ που τα ξέρεις όλα) Τον ρώτησε «Τί να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;». Πολύ όμορφη την βρίσκω αυτή την αναζήτηση προσωπικά. Το ίδιο και ο Χριστός. Η διαφορά μας βέβαια με τον Χριστό είναι ότι γνωρίζει την προαίρεση. Τις βαθύτερες προθέσεις μας δηλαδή. Απάντησε όμως ο θεάνθρωπος και είπε: «Αν θες να σώσεις την ψυχή σου και να μπεις στη Βασιλεία των ουρανών, να τηρείς τις εντολές … μην σπαταλάς το σώμα σου άσκοπα σε μοιχεία, μην κλέψεις, μη φονεύσεις, μη λες ψέματα, να τιμάς τον πατέρα σου και τη μάνα σου.» ΑΑΑ, λέει ο πλούσιος νέος, που βρήκε τα λεφτά από τον μπαμπά του, «όλα αυτά τα κάνω από πολύ μικρός». Κάτι άλλο πιο ολιστικό δεν έχεις να μας πεις; «Είναι αλήθεια», είπε ο Ιησούς, «ότι υπάρχει και κάτι ακόμα που μπορείς να κάνεις και αυτό θα μας πιστοποιήσει τα λεγόμενα σου». «Ποιο – ποιο», αναφώνησε με ανυπομονησία ο πλούσιος νέος με τα λεφτά του μπαμπά του. «Πώλησον πάντα όσα έχεις και διάδος πτωχοίς». Όταν άκουσε αυτά ο νέος, δε λυπήθηκε απλά αλλά έγινε περίλυπος, γιατί δεν ήταν απλά πλούσιος αλλά σφόδρα πλούσιος (αναντάμπαπαντάμ που λέμε). Τότε, αναφώνησε ο Χριστός και είπε ότι πιο εύκολα μπορεί να περάσει ένα καραβόσκοινο από την τρύπα της βελόνας παρά ένας πλούσιος να κερδίσει τη Βασιλεία των Ουρανών. Δεν τα λέω εγώ κύριε πρωθυπουργέ, δεν τα λέω εγώ σεβάσμιοι Ιεράρχες, δεν τα λέω εγώ Ζαχαρία μου, ο Χριστός τα λέει. Διάδος πτωχοίς (μοίρασέ τα στους φτωχούς) και μετά έλα να μιλήσουμε ολιστικά. Με αγάπη.
* Ο Ζαχαρίας Καρούνης είναι ερμηνευτής, απόφοιτος της Θεολογικής σχολής ΕΚΠΑ