Χατζηαβάτη, μεγάλο γλέντι κάθε χρόνο μας πρέπει.
Θα τρώμε, θα πίνουμε, συνοδεία κιθάρας.
Για να γιορτάσει η πόλη μας και να γραφτούνε έπη
λέω να οργανώσουμε, δωρεάν, μια γιορτή σφαλιάρας.
Δ.Α.
Μόνο ο λόγος του Καραγκιόζη μπορεί να προβλέψει όλο αυτό που ζούμε σήμερα καθώς και τα ερχόμενα…
Και από την άυλη σφαλιάρα του μπερντέ περάσαμε στις κανονικές δημόσιες σφαλιάρες, που ηχούν από το Χόλυγουντ μέχρι τη γιορτή μουσικής, που δίδαξαν, αυτό που κατέχουν καλά οι τράπερ.
Ξύλο μετά μουσικής!
Και να η δημοσιότητα να τρέχει και να μην προλαβαίνει να κάνει τη δουλειά της. Να οι συνεντεύξεις, να τα εκατομμύρια like να τα viral.
Οι σφαλιάρες πουλάνε!
Στην εποχή μας, η σφαλιάρα σε κάνει διάσημο. Έτσι δεν θ’ αργήσει να γίνει παντού συνήθεια και να γραφτεί στη σύγχρονη παγκόσμια πολιτιστική μας ταυτότητα.
Μέρες λαμπρές έρχονται!
Αν, βλακωδώς, σφαλιαρίσεις ένα γατί ή ένα σκυλί έχεις εξασφαλίσει 50.000 € πρόστιμο.
Αν σφαλιαρίσεις άνθρωπο και μάλιστα δημόσια γίνεσαι διάσημος.
Βέβαια υπάρχουν και άλλα είδη σφαλιάρας που ο πόνος και η καταρράκωση που επιφέρουν είναι βαθύτερος και διαρκής. Είναι εξοντωτικές.
Οι σφαλιάρες από λογαριασμούς, αποκλεισμούς, αρπαγές περιουσιών και άλλα δεινά είναι μεν αόρατες αλλά επηρεάζουν, όπως θα έλεγε κι ο Καραγκιόζης, το κεντρικό νευρικό μας σύστημα.
Έτσι για να υπάρχεις και να νιώθεις «καλά» κι εσύ κάποιον πρέπει με τη σειρά σου να σφαλιαρίσεις. Κάπου πρέπει να ανταποδώσεις αυτές που τρως. Δεν έχει σημασία αν πέσουν σε κεφάλια δικαίων ή αδίκων. Σημασία έχει να σφαλιαρίσεις για να νιώσεις σημαντικός.
Η πιο εύκολη σφαλιάρα που επικρατεί σήμερα είναι εντός των τειχών, εντός του οικογενειακού περιβάλλοντος. Με άφωνους θεατές κυρίως τα παιδιά. Αυτό το λένε επίσημα ενδοοικογενειακή βία.
Χορηγός μιας τέτοιας σφαλιάρας είναι ο θυμός και τα αδιέξοδα που μας έχουν δημιουργήσει.
Είναι η ανάγκη έκφρασης των συναισθημάτων και αφού τα λόγια δεν υπάρχουν για να συνεννοηθούμε, ούτε αναζητούμε να ακούσουμε σοφότερους, ούτε τις γραφές μελετάμε, επαληθεύεται η ρήση «όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος».
Οι κοινωνίες εξελίσσονται, μας λένε. όπως εξελίσσεται και η συμπόνια, η ευαισθησία και ο ανθρώπινος πόνος.
Σπουδαίες εξελίξεις!
Οι καρπαζοεισπράκτορες περισσεύουν κάθε μέρα ολοένα στην ανθρωπότητα.
Βία πρέπει να επικρατήσει παντού, είναι το σύνθημα. Το όχημα είναι ο διχασμός.
Όλοι αυτή τη σφαλιάρα που ζούμε ίσως είναι ανάγκη να την τιμήσουμε πανηγυρικά. Μια καραγκιοζέϊκη λύση ίσως να καθιερωθεί μέσα από την Παγκόσμια Ημέρα Σφαλιάρας.
Κεντρικό σύνθημα μπορεί να είναι το «ε ρε γλέντια».
Καθόλου απίθανο να το ζήσουμε και αυτό.
Γιατί, τα άλλα που ζούμε είναι λογικά;
