Γράφει ο Γιώργος Αιμ. Παγουρόπουλος*
Δεν είναι το αυξημένο κόστος παραγωγής ο κοινός παρονομαστής των αγροτικών εξεγέρσεων σε όλη την Ευρώπη. Ο κοινός παρονομαστής είναι ο τρόμος που γεννιέται από την αυθαίρετη επιβολή της αντιαγροτικής πολιτικής, της λεγόμενης «Κοινής Αγροτικής Πολιτικής» αλλιώς Κ.Α.Π., με την οποία εφαρμόζονται τα σχέδια της μείωσης μέχρι του αφανισμού μιας πληθυσμιακά δυναμικής και ιστορικής ομάδας της ανθρωπότητας, των ανθρώπων της υπαίθρου, των γεωργών, των κτηνοτρόφων και των ψαράδων. Μια πολιτική που αποτελεί μέρος των μεγαλεπήβολων σχεδιασμών για την μετάβαση από τον Homo Sapiens στον Homo Zeus, προσδοκίες του club των δισεκατομμυριούχων. Μια εποχή που έχει ξεκινήσει αρκετά αισιόδοξα για αυτούς, τους ολιγάρχες του πλούτου, καθώς σύμφωνα με την έρευνα της Oxfam που δημοσιεύτηκε κατά την έναρξη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός, οι πέντε πλουσιότεροι επιχειρηματίες στον κόσμο διπλασίασαν τον πλούτο τους μετά το 2020!
Ο πανευρωπαϊκός αγροτικός ξεσηκωμός ξέσπασε από την πίεση που εφαρμόζεται από την Κ.Α.Π. με στόχο την καταστροφή της χαράς του ανθρώπου να δημιουργεί, του ανθρώπου που από τα πανάρχαια χρόνια μοχθεί να παράγει χρήσιμα προϊόντα ποιότητας για να μπορεί να επιβιώσει. Και αυτό το πέτυχαν είτε επιδοτώντας τα είτε καταστρέφοντάς τα. Είναι κοινό μυστικό ότι αν θες να καταστρέψεις ένα προϊόν το επιδοτείς! Αλλά και με τις αποσύρσεις των υποτιθέμενων πλεονασμάτων, για να συγκρατηθούν οι τιμές στις αγορές, με την προσπάθεια μείωσης και συρρίκνωσης του ενεργού αγροτικού πληθυσμού, με το πρόγραμμα της πρόωρης συνταξιοδότησης, καθώς και με την μετατροπή του από παραγωγό σε συντάκτη ατέλειωτων σελίδων γραφειοκρατίας και πολλά παρόμοια μέτρα, που σκοπό έχουν από την μία την συρρίκνωση του αγροτικού πληθυσμού και από την άλλη την καταστροφή και την υποβάθμιση των αγροτικών προϊόντων τόσο ποσοτικώς όσο και ποιοτικώς. Το τραγικότερο όμως ήταν, η αποσύνδεση της παραγωγής από την επιδότηση!
Δηλαδή η επιδότηση χωρίς την προϋπόθεση παραγωγής αγροτικών προϊόντων, στο βωμό της διαφθοράς και της υποκρισίας. Ήταν η εποχή που ξεχύθηκαν οι γεωπόνοι των Γεωργικών Εφαρμογών σε όλη την επικράτεια για να πείσουν τους αγρότες ότι δεν χρειάζεται πλέον να παράγουν, αλλά «να κάθονται στο καφενείο και να περιμένουν το τσεκ της επιδότησης, επειδή η Ε.Ε. έχει υπερεπάρκεια αγροτικών προϊόντων», όπως χαρακτηριστικά έλεγαν στην επίσημη κυβερνητική προπαγάνδα.
Υπάρχουν ακόμη κάποιοι που θεωρούν ότι οι περιοδικές αναθεωρήσεις της Κ.Α.Π., γίνονται μετά από «διαβούλευση» με τους αγρότες, αλλά δυστυχώς όλοι γνωρίζουμε ότι το μόνο που γίνεται είναι μία απλή ανακοίνωση αποφάσεων για το τι πρόκειται να ακολουθήσει χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συζήτηση, καμία ζύμωση ή ανταλλαγή απόψεων, αλλά προπάντων καμιά από κοινού με τον αγρότη συζήτηση επί της ουσίας και λήψη απόφασης. Όπως σημειώνει ο Guardian σε πρόσφατο άρθρο του, «η τάξη των δισεκατομμυριούχων, διαστρεβλώνει την ισορροπία δυνάμεων στην αγορά, στην πολιτική και στην κοινωνία. Τα μέλη της κατέχουν εφημερίδες που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Κάνουν δωρεές σε πολιτικούς που ψηφίζουν τους νόμους που επιθυμούν». Ποιο είναι λοιπόν το νόημα της όποιας διαβούλευσης;
Οι αγροτικές ενισχύσεις ως γνωστόν έχουν διαφθείρει και αλλοιώσει όλους σχεδόν τους εμπλεκόμενους. Αυτός ήταν και ο ουσιαστικός σκοπός της ύπαρξής τους. Με την τελευταία όμως αυθαίρετη επιβολή της νέας αντιαγροτικής Κ.Α.Π. 2023-2027, η οργή ξεχείλισε. Από τα 2,5 δις ευρώ ετησίως, φέτος οι αγρότες έφτασαν να εισπράττουν μόνο το 0,5 δις ευρώ.
Τι απέγιναν τα υπόλοιπα; Ο αγροτικός κόσμος αντιλαμβάνεται ότι αποτελεί πρόφαση η υποτιθέμενη προστασία του περιβάλλοντος, με τη χρησιμοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας φιλικών με το περιβάλλον, όπου σημειωτέων συγκαταλέγεται και η …πυρηνική ενέργεια(!) ως πράσινη ενέργεια και επιδοτείται η κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων.
Αντιλαμβάνεται την τρομοκρατία του διοικητικού ελέγχου με τη βοήθεια δορυφόρων – κατασκόπων των κινήσεων τους, καθώς τα κέντρα εξουσίας τους υποχρεώνουν ακόμη και να φωτογραφίζουν με smartphones με γεωσήμανση (geotagged photos) τα χωράφια τους (AgriSnap-GR), σαν πισωγύρισμα σε στρατόπεδα αιχμαλώτων ή σκλάβων αλλοτινών εποχών.
Με το υποτιθέμενο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης που βαπτίζεται «Πυλώνας ΙΙ» ενίσχυσης, αναλώνονται εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως που μεταφέρονται από την τσέπη του αγρότη στις τσέπες επιτήδειων, που παρέχουν αγροτικές υπηρεσίες και …«έργα υποδομής». Έτσι επιχειρείται και μεθοδεύεται η σταδιακή αρπαγή της γης και η δραστική και άμεση μείωση του αγροτικού πληθυσμού με ανακατεύθυνση σε άλλα επαγγέλματα, όπως συνιστούσε δημοσίως η επίτροπος γεωργίας λέγοντας ότι …«οι αγρότες πρέπει να βρουν και μια δεύτερη εργασία», ώστε να μην διαταραχθεί το «εκλογικό σώμα», να μην χαθούν οι …ψήφοι από τα κόμματα εξουσίας. Ο αγροτικός πληθυσμός γι’ αυτούς είναι χρήσιμος μόνο ως αριθμός ψήφων και γι’ αυτό τον λόγο προσπαθούν να τον αποδεκατίσουν οδηγώντας τον σε άλλες πιο ….διαχειρίσιμες πληθυσμιακά ομάδες.
Ήδη με την επιστήμη της τεχνολογίας, προϊόντα διατροφής, όπως ψάρια και κρέατα παράγονται από εκτυπωτικά μηχανήματα και βρίσκονται ήδη στα ράφια των Super Market. Από την εκτροφή των βοοειδών, λοιπόν, φθάσαμε σήμερα στην εξολόθρευσή τους και στην παραγωγή κρέατος με τρισδιάστατους βιομηχανικούς εκτυπωτές. Η αρχή έγινε με τους Ολλανδούς κτηνοτρόφους να επιδοτούνται για να σφάζουν τα ζώα τους! Η άρχουσα τάξη, η ομάδα των δισεκατομμυριούχων, διατυμπανίζει ότι οι αγελάδες ρυπαίνουν το περιβάλλον επειδή ανασαίνουν και πέρδονται..!
Με εργαλεία την «Πράσινη Συμφωνία» και την δήθεν «κλιματική αλλαγή», στον δρόμο προς την μετάβαση από τον Ηomo Sapiens στον Homo Deus, το ζωικό κεφάλαιο θα εξολοθρευθεί και η δικαιότερη κατανομή των άμεσων ενισχύσεων και η ελάφρυνση των φόρων στα μέσα παραγωγής θα αποτελεί αστείο «θερινής νύχτας», γιατί η «Πράσινη Συμφωνία» είναι απλά ένα ακόμη εργαλείο αύξησης των φόρων στα μέσα παραγωγής, για να ανοίξουν διάπλατα τα σύνορα σε τρίτες χώρες με πολύ φθηνότερο κόστος. Και εδώ αρχίζει το μύθευμα για «ακριβότερα μεν αλλά ποιοτικότερα δε» ευρωπαϊκά προϊόντα με την εφεύρεση των προϊόντων «ονομασίας προέλευσης», των διαβατήριων ποιότητας και των βιολογικών, που καμία σχέση δεν έχουν με φυσικώς παραχθέντα προϊόντα. Λες και το καλαμπόκι ή τα δημητριακά, με ένα διαβατήριο ποιότητας, θα πωληθούν ποτέ στις υποσαχάριες περιοχές ή σε χώρες της Λατινικής Αμερικής! Στην πράξη η παραγωγή θα συρρικνώνεται διαρκώς ή θα οδηγείται στα αζήτητα. Τον περασμένο Σεπτέμβρη πάντως, η πρόεδρος της Κομισιόν παραδέχτηκε ότι υπάρχει πίεση στις τιμές των γεωργικών προϊόντων μας που δέχονται μεγάλο ανταγωνισμό από την παγκόσμια αγορά. «Οι αγρότες μπορούν να βασίζονται στην ευρωπαϊκή στήριξη», είχε δηλώσει η Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν και τόνισε ότι θα ξεκινήσει διάλογο με τους αγρότες!
Στο πρόσφατο συμβούλιο των υπουργών της Γεωργίας στην Κόρδοβα της Ισπανίας οι …εκπρόσωποι των ολιγαρχών συμφώνησαν ότι οι ψηφιακές τεχνολογίες είναι εργαλείο για μια πιο ανθεκτική στο κλίμα Γεωργία! Αυτό βέβαια ήταν αναμενόμενο, αλλά το αξιοπερίεργο είναι, το πως είναι δυνατόν να ταυτίζονται με αυτή την άποψη οργανώσεις αγροτών που συμμετείχαν στο άτυπο αυτό συμβούλιο, συμφωνώντας ότι η ψηφιοποίηση είναι το κλειδί για το μέλλον του αγροδιατροφικού τομέα της Ευρώπης! Και δεν δίστασαν να δηλώσουν δια στόματος της προέδρου των Ευρωπαίων αγροτών (Copa) κ. Christiane Lampert ότι «η ψηφιακή Γεωργία είναι μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία για την δημιουργία προστιθέμενης αξίας και επιχειρηματικών ευκαιριών καθώς και για την βελτίωση της αποδοτικότητας των πόρων» και ότι οι νέες γονιδιωματικές τεχνικές (ΝΓΤ) μπορούν να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής…! Εδώ αξίζει να τονισθεί ότι αντιπρόσωποι αγροτών των κρατών μελών που ψηφίζουν για την εκλογή προέδρου, είναι ακόμη και ιδιωτικές εταιρίες, όπως για παράδειγμα στην χώρα μας η γνωστή και μη εξαιρετέα «GAIA ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ», οι σύγχρονοι δηλαδή αγροτοπατέρες… Ευκαιρία λοιπόν για ποιους; Για τους αγρότες - φυσικά πρόσωπα ή για τους αγρότες - νομικά πρόσωπα, δηλαδή τις εταιρίες των διαδρόμων των Υπουργείων της Γεωργίας της ΕΕ; Στον κανονισμό για τα φυτά που παράγονται, με νέες γονιδιωματικές τεχνικές, γνωρίζουμε ότι υπάρχει ο κίνδυνος δημιουργίας μονοπωλιακών ή ολιγοπωλιακών καταστάσεων στην αγορά, καθώς οι νέοι χαρακτήρες που δημιουργούνται με τις νέες γονιδιωματικές τεχνικές θα προστατεύονται με διπλώματα ευρεσιτεχνίας και το σημαντικότερο ότι θα οδηγούν σε περιορισμό της διαθεσιμότητας των ποικιλιών;
Η κυβερνητική άποψη ότι η πρόσφατη καταστροφή στο θεσσαλικό κάμπο ήταν αναπόφευκτη και οφείλεται εξολοκλήρου στην κλιματική αλλαγή και όχι στην κατασπατάληση εκατομμυρίων ευρώ, από ημετέρους, αντί των προγραμματισμένων αντιπλημμυρικών έργων σε μια περιοχή όπου πριν λίγα χρόνια υπήρχε μια τεράστια λεκάνη που αποξηράθηκε, νομίζω ότι καταντά το λιγότερο ένα άσχημο και κακόγουστο αστείο… Είναι ασέβεια απέναντι στους ανθρώπους που χάσανε τις περιουσίες τους όταν άλλοι αποκόμισαν εκατομμύρια, «απορροφώντας» τα κονδύλια των δημοσίων εγγειοβελτιωτικών έργων (στραγγιστικών και αντιπλημμυρικών). Μιλάμε βέβαια και για την καταλήστευση των σιδηροδρομικών υποδομών και χρηματοδοτήσεων, με την γνωστή εγκληματική κατάληξη των Τεμπών και την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Αν δηλαδή δεν υπήρχε το video με την τρομακτική σύγκρουση των δύο συρμών και την τεράστια έκρηξη του παράνομα μεταφερόμενου φορτίου, του θανατηφόρου εύφλεκτου υγρού, θα μπορούσαν να μας παραμυθιάσουν ότι φταίνε οι καιρικές συνθήκες, η …κλιματική αλλαγή, ότι ένας κεραυνός πχ προξένησε το μοιραίο ατύχημα.
Η πράσινη μετάβαση και τα μέτρα προστασίας από την κλιματική αλλαγή είναι ένα προσχηματικό εργαλείο με μοναδικό σκοπό τη δημιουργία ενός κυματοθραύστη των δικαίων αιτημάτων και της αγωνίας των ανθρώπων της πρωτογενούς παραγωγής ολόκληρου του πλανήτη, για την πατροπαράδοτη ελεύθερη δραστηριότητα και δημιουργία προς όφελος όλων.
Το πανευρωπαϊκό αγροτικό μέτωπο της μάχης, με λίγα λόγια, έχει ως κέντρο βάρους την ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια, για την ουσιαστική συμμετοχή των αγροτών αλλά και των λαών γενικότερα στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, στον δρόμο για την ισονομία και ισοπολιτεία και πρέπει να μας συμπεριλαμβάνει όλους.
Υιοθετώντας τους στίχους του Γερμανού ποιητή, θα λέγαμε στους σχεδιαστές του μέλλοντός μας, «ο αγρότης είναι χρήσιμος πολύ. Ξέρει να σπέρνει, ξέρει και να θερίζει. Μόνο που έχει ένα ελάττωμα, ξέρει να σκέφτεται».
Και σκέφτεται ότι δεν αρκεί μόνο να αφαιρεθούν μερικά, από τα περιττά έτσι και αλλιώς, μηδενικά του τραπεζικού λογαριασμού των δισεκατομμυριούχων, γιατί και χωρίς αυτά ο τρόπος ζωής τους δεν θα αλλάξει, ούτε η προσωπική τους ασφάλεια, ούτε οι απολαύσεις τους. Ότι θα πρέπει να επιστρέψουμε σε εποχές όπου η αμοιβή του κεφαλαίου, ήταν απαγορευμένη, έτσι που, τουλάχιστον στην κορύφωση των καταστάσεων, ένας και μόνο άνθρωπος να μην έχει περισσότερη δύναμη από ένα ολόκληρο κράτος, έναν ολόκληρο λαό.
Ο τοκισμός τον Μεσαίωνα, άλλωστε, ήταν για την Χριστιανική Εκκλησία πράξη αμαρτωλή, ανήθικη και ανεπίτρεπτη. Στην Καινή Διαθήκη στο κατά Λουκά, προτρέπεται ο πιστός όχι μόνο να δανείζει χωρίς τόκο, αλλά και να μην περιμένει την επιστροφή του κεφαλαίου του. Ο Μέγας Βασίλειος αναφέρει σχετικά: «Τόκος νομίζω ότι αποκαλείται για το πλήθος των κακών που γεννάει. Ή μήπως για τους πόνους και τις λύπες που αναγκαστικά προκαλεί στις ψυχές των δανειζόμενων;» Στα περί αναχρονισμού απλά θα αντιπαραθέταμε βέβαια όλους τους ανθρώπους που καθημερινά πετάγονται έξω από τα σπίτια τους και σιτίζονται σε συσσίτια κάθε είδους, market pass, fuel pass, κοινωνικό ρεύμα, κλπ κι ότι όλα αυτά γίνονται μέσα στο πνεύμα των μεταρρυθμίσεων που επαναφέρουν τον, κοινώς ομολογούμενο, εργασιακό μεσαίωνα.
Η γη μας θα συνεχίσει να γεννά καρπούς και εμείς θα παραμένουμε αισιόδοξοι, ευτυχισμένοι, αλλά και μαχητές μέχρι τέλους, όπως οι πρόγονοί μας! Έστω και χωρίς σχέδιο νίκης, μόνο διότι πρέπει… Ακόμη κι αν γνωρίζουμε ότι «δεν είναι δυνατό κανείς, του Δία το σχέδιο να ξεφύγει».
* Ο Γιώργος Αιμ. Παγουρόπουλος είναι αγρότης (pagouropoulosjiorgos.blogspot.com)