
Ο θάνατος της 13χρονης Ρομά από διερχόμενο όχημα, είναι ένα αφόρητα πικρό και οδυνηρό γεγονός. Ένας άγγελος που ποτέ δεν του δόθηκε καμία ευκαιρία, ούτε ρωτήθηκε για οτιδήποτε, τοποθετήθηκε σε μια διασταύρωση για να καθαρίζει παρμπρίζ διερχόμενων αυτοκινήτων, δηλαδή για να ζητιανεύει.
Άπλυτη, αφρόντιστη, με κουρελιασμένα ρούχα, κοιμόταν εκεί, δίπλα στο γρασίδι. Δεν υπήρχαν όνειρα, δεν υπήρχε χαρά, δεν υπήρχε αγάπη ούτε συναισθήματα, υπήρχε μόνο η ασύλληπτη βία της αποδοκιμασίας: Να παρακαλεί για να καθαρίσει τζάμια και να εισπράττει «όχι». Να την λοιδορούν, κάποιοι να τη βρίζουν και αυτή να είναι πρωί βράδυ εκεί. Να ζητιανεύει.
Δεν υπήρχε σχολείο να μάθει να διαβάζει, να γράφει, να δει εικόνες της αληθινής ζωής. Δεν υπήρχε ΤΙΠΟΤΑ που να θυμίζει τις δικές μας ζωές. Να γιατί η μόνη λύτρωση για αυτή την αγγελική ψυχή ήταν Ο ΘΑΝΑΤΟΣ. Δεν θα γνώριζε ποτέ την χαρά της μουσικής, της ανάγνωσης ενός βιβλίου, δεν θα ζούσε ποτέ το δώρο της ζωής, ήταν ήδη νεκρή. Απλώς τώρα θα πάψει να υποφέρει. ΣΩΘΗΚΕ.
Τα γράφω σκληρά; Όχι. Πιο σκληρό είναι αυτό που ζούσε και ναι, είμαι έμπλεος οργής. Καμία ύπαρξη σε αυτή την ηλικία δεν μπορεί να στερείται τη χαρά της παιδικής ηλικίας, την παιδεία, την πορεία προς την αυτογνωσία, τα όνειρα για το αύριο. Και εμείς εδώ σε αυτή την χώρα του ωχαδερφισμού έχουμε αφήσει την κοινωνία των Ρομά να συντρίβει ζωές παιδιών, να εγκληματεί, να έχει το 70% της παρανομίας της χώρας και να μην θέλει να αλλάξει πουθενά.
Αλλά δεν πειράζει. Υπάρχει το ξυλόλιο. Υπάρχει η Κωνσταντοπούλου που θα γίνει πρωθυπουργός και ο Βελόπουλος που σου πουλάει κεραλοιφές. Υπάρχουν και οι οπαδοί τους, που γι’ αυτούς η 13χρονη δεν υπάρχει. Τι τους νοιάζει αυτούς, όπως και την κυβέρνηση βέβαια, αν οι Ρομά ζουν έτσι; Έχουμε πολιτικούς που δεν τους συγκινεί αυτός ο θάνατος, γι’ αυτό και δεν ασχολούνται. Είμαστε μια ανελέητη κοινωνία χωρίς ήθος και ευαισθησίες.
Αν είχα απέναντι μου αυτούς τους τυχάρπαστους της πολιτικής και του ξυλόλιου, θα τους ρώταγα συνεχώς: Τι κάνετε για τα παιδιά των Ρομά που είναι νεκρά, αν και αναπνέουν; Το ξέρω, δεν κάνετε τίποτα. Και αυτό γιατί εκπροσωπείτε μια κοινωνία αντίστοιχη με εσάς.
(ΥΓ: Και δεν θα πονέσει ούτε η μάνα της 13χρονης, αφού και αυτή είναι ένα ανθρώπινο ζόμπι, έχει χάσει και άλλο παιδί στον δρόμο και απλώς θα βάλει στο πόστο ένα τρίτο).