«Τι ‘χες Γιάννης, τι ‘χα πάντα», λέει συχνά ο θυμόσοφος λαός σε μία από τις εμπνευσμένες παροιμιακές εκφράσεις. Η ρήση αυτή φαίνεται ότι ταιριάζει αρκετά στο παρόν σχόλιο που, ναι μεν αφορά άψυχη οντότητα, αποκτά ζωή δε από την… έμψυχη παρουσία.
Η κατάσταση που επικρατεί στο γηπεδάκι μπάσκετ (και κατά συνθήκη) ποδοσφαίρου στην Κοκκάλα Αν. Μάνης, μόνο συναισθήματα οργής και αγανάκτησης προξενεί. Οξειδωμένες μπασκέτες και τέρματα, ξηλωμένη και τρύπια περίφραξη, σκουριασμένοι δοκοί και μια ενημερωτική πινακίδα που παρέχει χρηστικές οδηγίες για την παραπλήσια παιδική χαρά. Κι αυτή βέβαια δεν πάει… πίσω σε συντήρηση και φροντίδα. Γενικώς, μια εικόνα ανηλεούς εγκατάλειψης και παρακμής, στο μοναδικό ανάλογο χώρο που διαθέτει η Κοκκάλα. Εκεί που, ειδικά στις διακοπές (Πάσχα, Χριστούγεννα, καλοκαίρι, τριήμερα κλπ) συρρέουν δεκάδες παιδιά και όχι μόνο.
«Είναι επικίνδυνο και οι τοπικοί φορείς δεν έχουν κάνει τίποτα από πέρυσι το καλοκαίρι», καταγγέλλει στον «ΛΤ» δυσαρεστημένος πολίτης, καταγγέλλοντας την αδιαφορία κι απραξία των αρμοδίων.
Και να ‘ταν μόνο αυτές οι «ανορθογραφίες»... Θα πει κάποιος ότι, με τη δημοσιότητα που λαμβάνει το θέμα, κάποια στιγμή θα υπάρξει ενεργοποίηση για την αποκατάσταση. Η ιστορία, όμως, που κουβαλά τα τελευταία χρόνια η αθλητική αυτή «υποδομή», θα τον απογοητεύσει. Έχει παρέλθει προ πολλού ο χρόνος της κινητοποίησης.
Ήταν Αύγουστος του 2019 στο ίδιο γήπεδο, όταν ένας ανήλικος υπέστη πολλαπλές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, καθώς την ώρα που έπαιζε ποδόσφαιρο με τους φίλους του, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, το τέρμα αναποδογύρισε με συνέπεια το δοκάρι να χτυπήσει το παιδί στο κεφάλι! Αδιανόητα πράγματα κι όμως γενόμενα. Το οδυνηρό συμβάν, μάλιστα, έγινε τότε γνωστό στο πανελλήνιο, καθώς ασχολήθηκαν κεντρικά ΜΜΕ, αφιερώνοντας εκτεταμένα ρεπορτάζ στα δελτία ειδήσεων.
Όπως δήλωναν τότε τοπικοί παράγοντες, τα αίτια του ατυχήματος δεν οφείλονταν σε κάποια κακοτεχνία. Αντίθετα, ισχυρίζονταν πως το τέρμα ήταν δεμένο με σχοινιά (!), τα οποία έλυσαν τα παιδιά για να το μετακινήσουν, με τη συνέχεια να είναι γνωστή.
Ο «ΛΤ» είχε επανέλθει στο θέμα, εξετάζοντας την εικόνα του γηπέδου 9 μήνες μετά το ατύχημα. Προς απογοήτευση, η εικόνα παρέμενε η ίδια, αν όχι χειρότερη. Η περίφραξη ήταν και τότε «κατεστραμμένη, τα δοκάρια ασταθή, σκουριασμένα και επικίνδυνα, η είσοδος στο γήπεδο από την πόρτα ανέφικτη, ενώ αρκετές και μεγάλες πέτρες βρίσκονται διάσπαρτες κατά μήκος του γηπέδου», έγραφε τον Απρίλιο του 2020 ο «ΛΤ».
Σήμερα, σχεδόν πέντε χρόνια μετά την παρ’ ολίγον τραγωδία, το γήπεδο της Κοκκάλας παραμένει έρμαιο στις διαθέσεις του καιρού και της ανυποληψίας. Φαίνεται πως ο χρόνος σταμάτησε εκεί, λες κι ούτε εκείνος έχει κουράγιο να «αντιδράσει»… Αποκαρδιωτικό.
Χ.Π.