Λίγες ημέρες μετά την ιστορική επίσκεψή του στη Σπάρτη, με επιστολή του προς τον σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευστάθιο, από το Φανάρι, ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κκ Βαρθολομαίος εκφράζει τη βαθιά ευγνωμοσύνη του για την ενθουσιώδη υποδοχή, τη φιλοξενία και τις εκδηλώσεις αναγνώρισης και τιμής, που επεφύλασσε ο τόπος προς το πρόσωπό του. Συγκεκριμένα, ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας μεταφέρει τις θερμές ευχαριστίες του για «την ευγενική πρόσκληση, τις τιμές, την περιποίηση, την αβραμιαία φιλοξενία και τα αγαθά λόγια αγάπης».

Αναλυτικά, γράφει ο Παναγιώτατος στον σεπτό Ποιμενάρχη τής Σπάρτης:

«Ιερώτατε Μητροπολίτα Μονεμβασίας και Σπάρτης, εν Αγίω Πνεύματι αγαπητέ αδελφέ και συλλειτουργέ τής ημών Μετριότητας κύριε Ευστάθιε, χάρις είη τη υμετέρα Ιερότητι και ειρήνη παρά Θεού.

Κατά την μακράν, ελέω Θεού, πατριαρχίαν ημών και κατά το λήγον έτος επραγματοποιήσαμεν πολλάς ιεραποδημίας, μεταφέροντες τοις πάσι την ευλογίαν και την στοργήν τής Μητρός Εκκλησίας, αεί ευχομένης και εργαζομένης διά την ευστάθειαν των αγίων τού Θεού Εκκλησιών και την ειρήνην και ευημερίαν τού κόσμου.

Ούτως ήλθομεν και προς υμάς, Ιερώτατε και παμφίλτατε εν Χριστώ αδελφέ και συλλειτουργέ, κατόπιν ευγενούς υμών προσκλήσεως, εις συνεορτασμόν επί τη μνήμη του πολιούχου υμών και ευλογίαν τής Θεοσκεπάστου Επαρχίας σας.

Και εύρομεν εκεί μίαν στερρώς τεθεμελιωμένην επί την πέτραν τής πίστεως και της αγάπης κοινωνίαν με έκδηλον την επ’ αυτής ευεργετικήν επίδρασιν της πολυετούς εν μέσω αυτής αφνειάς ποιμαντορίας τής υμετέρας αγάπης. Αυτής τούς ευχύμους καρπούς εγεύθημεν και ημείς μετά της τιμίας ημών συνοδείας κατά το βραχύ μεν αλλ’ ευλογημένον διάστημα της αυτόθι παραμονής και συναναστροφής ημών μετά τού ποιμένος και του ποιμνίου τής Σπάρτης.

Πανταχού και παρά πάσιν εύρομεν περίσσειαν αγάπης, τιμής, σεβασμού και εγκαρδιότητος, αισθημάτων, τα οποία τρέφει και προς υμάς, Ιερώτατε, το πλήρωμα της τοπικής Εκκλησίας, ως μετά πολλής ικανοποιήσεως και υπερηφανείας διεπιστώσαμεν από της πρώτης στιγμής. Και πώς θα ήτο δυνατόν να μή συμβαίνη τούτο, όταν υμείς εκδαπανάσθε μίαν ολόκληρον ζωήν δια την οικοδομήν και την σωτηρίαν των Χριστιανών σας; Πώς θα ήτο δυνατόν να μή παρατηρήται αυτή η αντιπελάργησις;

Ετιμήσατε ημάς ποικιλοτρόπως και υπερβαλλόντως και δι’ ημών ετιμήσατε την Μητέρα Εκκλησίαν, την ευεργέτιδα του Γένους, του τε ημετέρον ευσεβούς και του όλου γένους των ανθρώπων. Ευχαριστούμεν υμίν επί πάσι, τη προσκλήσει, ταις τιμαίς, ταις περιποιήσεσι, τη αβραμιαία φιλοξενία, τοις αγαθοίς λόγοις τοις εκπορευθείσιν εξ αγαθής και αγαπώσης καρδίας. Δώη υμίν Κύριος κατά την καρδίαν υμών και πάσαν την βουλήν υμών πληρώσαι. Γένοιτο. Αμήν.

Έρρωσθε εν Κυρίω πεφιλημένε αδελφέ! Παρακαλούμεν όπως μεταφέρητε εις τους ακαμάτους εκλεκτούς συνεργάτας υμών, εκ τε του ιερού καταλόγου και εκ του θύραθεν, την ευλογίαν τού ιερού ημών Κέντρου και την στοργήν και ευχήν τού ενγνωμονούντος Πατριάρχου, επικαλουμένου εφ’ υμάς πάντας την χάριν και το άπειρον έλεος του Θεού των πατέρων ημών».