Το Δημοτικό Σχολείο Μαγούλας επισκέφθηκε, τον περασμένο Μάρτιο, ο ιχθυολόγος του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), Λεωνίδας Βαρδάκας. Ο επιστήμονας μίλησε στους μαθητές των Γ’ και Δ’ τάξεων, για την εργασία που επιτελεί εκείνος και η ομάδα του, ελέγχοντας την ποιότητα του νερού στους ποταμούς μέσα από τα ψάρια που ζουν σε αυτούς.

Έτσι, τα παιδιά έμαθαν ότι ο Ευρώτα φιλοξενεί 3 σπάνια και μοναδικά είδη: την Καιαδική Μενίδα, τη Χρυσή Μενίδα και τον Λακωνικό Πελασγό. Όμως, όπως μεταφέρθηκε στους μαθητές, «στις τελευταίες δειγματοληψίες, διαπιστώθηκε κάτι πολύ ανησυχητικό: σε ένα συγκεκριμένο σημείο του ποταμού δεν υπήρχε ούτε ένα από αυτά τα είδη».

Χωρίς να χάσουν χρόνο οι μαθητές, την επόμενη κιόλας ημέρα, πήγαν με την τάξη τους στην επίμαχη τοποθεσία. «Αυτό που αντικρίσαμε μάς γέμισε λύπη, απογοήτευση, άγχος για το μέλλον του ποταμού, αλλά και θυμό», λένε οι μαθητές, με τις λεπτομέρειες της αυτοψίας να είναι αποκαρδιωτικές: «Το τοπίο ήταν βρόμικο. Αντί για ψάρια, βρήκαμε σκουπίδια.

Καταγράψαμε συσκευασίες από φάρμακα και λιπάσματα, πακέτα τσιγάρων, σακούλες, πλαστικά, παλιά ρούχα, παπούτσια, ακουστικά, ακόμα και μια λεκάνη τουαλέτας», είναι η περιγραφή των μαθητών, ενεοί προφανώς απ’ όσα ζοφερά συνάντησαν.

Εκτός από τα σκουπίδια, «μεγάλο πρόβλημα φαίνεται να προκαλούν και τα αντιπλημμυρικά έργα, τα οποία πολλές φορές γίνονται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι επιστημονικές μελέτες και το οικοσύστημα του ποταμού», τονίζουν τα παιδιά, που διαπίστωσαν ακόμα ότι «τα απόβλητα των εργοστασίων καταλήγουν στο ποτάμι, απειλώντας τη χλωρίδα και την πανίδα του».

Μετά από συζήτηση στην τάξη τους, οι μαθητές προτείνουν να επιβληθούν «πρόστιμα στους παραβάτες που ρυπαίνουν το ποτάμι», προτρέποντας «να σταματήσουμε να πετάμε σκουπίδια, να κάνουμε ανακύκλωση και να τοποθετηθούν πινακίδες που να ενημερώνουν για τη σημασία του ποταμού και για τις απαγορεύσεις».

Οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Μαγούλας στέλνουν ηχηρό μήνυμα ως επίλογο: «Ο Ευρώτας δεν είναι απλά ένα ποτάμι. Είναι σημείο ζωής για όλο τον τόπο μας. Φιλοξενεί σπάνια είδη και είναι κομμάτι της ιστορικής και φυσικής μας κληρονομιάς. Εμείς, σαν μαθητές, μπορεί να μην έχουμε εξουσία, έχουμε όμως φωνή και την υψώνουμε. Γιατί ο Ευρώτας μας χρειάζεται όλους. Τώρα. Όχι αύριο».